Αχαρνων - Κοδριγκτωνος - Ερεσσού

τρια ονοματα η μαλλον διευθυνσεις που αντιπροσωπευουν τα 3 μεγαλυτερα "κλαδια" του τεκτονικου δενδρου στην Ελλαδα.Τι θα γινει τελικα ??

Οι μεν της Αχαρνων ακολουθουν οτι τους βολευει οποτε και αμα .... και ¨εργαζονται" σε τυπικα που μαλλον δεν υπαρχουν αφου προερχονται απο συναρμολογηση διαφορων και πολλες φορες μη αποδεδεγμενων τυπικων.Δεν γνωριζουν τι θα πει εσωτερικο μερος (κατι που μαλλον δεν γνωριζει κανενας απο τους 3 ) η εαν το ξερουν το δουλευουν μετα τον 28ο ..... η τουλαχιστον ετσι λενε ... και η μονη καψα τους ειναι τα λιλια μπας και πεθανει κανενας απο πανω να ανεβουμε εμεις !!!

Η δε Κοδριγκτωνος λεει οτι ειναι η μονη που ακολουθει τον Απολυτο Σκωτικο ( πολυ πιθανον εν μερει) αλλα με επαναστατικες ριζες ,δηλαδη Γαλλικες ...!!!??? και διαφερει απο το ιδιο το ονομα ...Σκωτικο. .... τελικα τι ειστε ?? Τα τυπικα μοιραζονται σε φωτοτυπια (εναντια στα Συνταγματα ...) και μαλιστα με χειρογραφες σημειωσεις .... ποτε να πεις τι αν εισαι εποπτης και παει λεγοντας.Ουτε εδω υπαρχει εσωτερικο στοιχειο η τουλαχιστον δεν το ξερει κανεις απο εκει μεσα .... η δεν το λενε..... η οτι τελος παντων !!!

Οσο για την Ερεσσού τι να πω ..... ακομη ψαχνουν τον κλεφτη του Μαιου ?? Ιουνιου ?? συγγνωμη μπερδευομαι ... και το ΣΓΥ μια πραξη 3 μηνων πισω την ψαχνει τωρα.... μαλλον μας κοροιδευουν η θελουν να καλυψουν τον κλεφτη ??!! ασε που τα 15 γινανε 18 και μετα την ενημερωση περι απωλειας εγινε κλοπη ..... καλα καληνυχτα παιδες !!!! αντε για αλλα μαγαζια και ειναι κριμα γιατι ειχατε τα προσοντα !!!

Τελικα δεν μου κανει τιποτα και πως να μου κανει αλλωστε ?? Σκωτικος με γυναικες και μαλιστα με το ιδιο τυπικο ...!!!???!!!??? εχει κανεις υποψιν του τι σημαινει αυτο ??? οτι δεν εχετε ιδεα τι σας γινεται μηπως ??? ειναι δυνατον  ??? μα πουθενα και ποτε δεν αναφερεται κατι αντιστοιχο και φυσικα για οσους ανελυσαν ποτε τυπικο καταλαβαινουν που ειναι οι διαφορες ....!!!!

Και εγω που θελω να "ενταχθω" που θα παω ??? εγω που θελω να αναζητησω τα ερωτηματα που τοσα χρονια με απασχολουν ??? να εργασθω με γυναικες δεν εχω προβλημα αλλα χωρις να εχω το τυπικο να μου λεει αλλα γιατι τοτε η δεν κανω τιποτα η δεν καταλαβαινω τι μου λεει το τυπικο !!! Στην Ερεσσου θα πηγαινα αλλα σε λιγο καιρο θα πανε ολοι στον Πατκα , τωρα που εχει και φωτο με τον Μπαροζο ....ποιος τον πιανει .... μεχρι και ο Παιπετης λυγισε και θα τα κανουν τα μαγαζια ενα ....

Και πολυ καλα θα κανουνε γιατι αλλιως ...??? Ο ντε Σιγουρα θα ενωσει το Υπατο του με τον Σκωτικο και ολες οι "λοιπες" Στοες θα πανε Κοδριγκτωνος ,θα γινουν απο 50 που ειναι σημερα 500 ... η οσοι .... αλλα θα μπουνε στην μυτη των Αχαρνιανων .... που εχουν μυηση σε ΕΜΕ οπου να'ναι για τους κλαμενους 32ους που "ποτε θα γινουν 33οι" ???? ασε που θες κανα 1000ρικο να γινεις οτι ....μην χαλασει η συνταγη και δεν ειμαστε ελιτ ....οτι πληρωνεις παιρνεις αδελφε !!!!

Και καλα τοσα και τοσα ταγματα που δεν πληρωνεις μυηση ?? μαλλον θα ειναι ηλιθιοι , μα και στα Ελευσινια πληρωνες .... σε ειδος,με σπονδες η χοες η οτι ειχες ....ειπε διδασκαλος που μεταξυ αλλων δεν ειναι και πολυ τυπολατρης και αρεσκεται να καταδικαζει "λιγο" τα τυπικα,αλλα τα εχει παρει με τον μεγαλο που δεν τον προτεινε για 28ο .... τι να λεμε τωρα,αλλα που θα του παει ερχονται οι εκλογες και δεν θα τον ψηφισει.!!!!

Αχ καλα να παθει,δεν θα ξανασεβασμιεψει ποτε ( με Ψ παρακαλω) και οχι μονο αυτο,το οτι ειναι διδασκαλος σημαινει οτι πρεπει εσεις να ακουτε οτι μ@λ@κι@ λεει και να την αποδεχεστε γιατι ειναι διδασκαλος φυσικα τι ρωτας τωρα ε ??? δεν κανουμε διαλογο.... εδω ηρθες να μαθεις οποτε θα πρεπει να ακους πρωτα ..... και θα ακους οτι λεγεται απο εμας χωρις να μιλας .... και αμα πειτε κατι που δεν στεκει ?? ...δεν υπαρχει τετοια περιπτωση ειπε και με λοξοκοιταξε να δει ,θα πω τιποτα αλλο η θα σταματησω εκει ....

Τελος το ξανασκεφτηκα και δεν θελω τετοια παιχνιδια προτιμω τον Εσωτερισμο κι ας τον κανω και σπιτι μου δεν με πειραζει, η θα παω προς Μπλαβατσκυ και Ολκοττ η σε κανενα μαυρο μαγο να μου πει τι να κανω,παντως να κοροιδευω τον εαυτο μου εκει κατω ...οπου κι αν ειναι το κατω δεν το κανω που να με τραβανε...

...η μεχρι να μου απαντησουνε ολοι στα ερωτηματα που παντα αποφευγουν να απαντησουνε ...οσοι καταλαβαν το κειμενο ξερουν ποια ειναι τα ερωτηματα για τον καθενα ξεχωριστα βεβαια ....

ευχαριστω Hermes που με αφησες να τα πω ....δεν θα το ξεχασω !!

Thomas Akinatis

Η Αλληγορια του Σπηλαιου

του Πλάτωνα

-Μετά από αυτά όμως Γλαύκωνα, είπα, φαντάσου την ανθρώπινη φύση ως προς την παιδεία και την απαιδευσία, σαν μια εικόνα που παριστάνει μια τέτοια κατάσταση. Δες λοιπόν με τη φαντασία σου ανθρώπους που κατοικούν μέσα σε μια σπηλιά κάτω από τη γη, που να έχει την είσοδό της ψηλά στην οροφή, προς το φως, σε όλο το μήκος της σπηλιάς μέσα της να είναι άνθρωποι αλυσοδεμένοι από την παιδική ηλικία στα πόδια και στον αυχένα, έτσι ώστε να είναι καρφωμένοι στο ίδιο σημείο και να μπορούν να βλέπουν μόνο μπροστά τους και να μην είναι σε θέση, εξαιτίας των δεσμών, να στρέφουν τα κεφάλια τους ολόγυρα. Κι οι ανταύγειες της φωτιάς που καίει πίσω τους να είναι πάνω και μακριά από αυτούς. Και ανάμεσα στη φωτιά και στους δεσμώτες, προς τα πάνω, να υπάρχει ένας δρόμος που στο πλάι του να είναι χτισμένο ένα τοιχάκι, όπως τα παραπετάσματα που τοποθετούν οι θαυματοποιοί μπροστά από τους ανθρώπους, και πάνω απ' αυτά τους επιδεικνύουν τα ταχυδακτυλουργικά τους.

-Βλέπω, είπε.

-Φαντάσου λοιπόν κοντά σε τούτο το τοιχάκι, ανθρώπους να μεταφέρουν αντικείμενα κάθε είδους, που προεξέχουν από το τοιχάκι, καθώς και ανδριάντες και κάποια άλλα αγάλματα ζώων, πέτρινα και ξύλινα και κατασκευασμένα με κάθε είδους υλικό, και, όπως είναι φυσικό, από αυτούς που τα μεταφέρουν άλλοι μιλούν και άλλοι μένουν σιωπηλοί.

-Παράδοξη εικόνα περιγράφεις, και παράδοξους συνάμα δεσμώτες, είπε.

-Μα είναι όμοιοι με μας, είπα εγώ και πρώτα και κύρια, νομίζεις πως αυτοί έχουν δει κάτι άλλο από τους εαυτούς τους και τους υπόλοιπους που είναι μαζί, εκτός από τις σκιές που δημιουργεί η φωτιά, και που αντανακλούν ακριβώς απέναντί τους στον τοίχο της σπηλιάς;

-Μα πως είναι δυνατόν, είπε, αφού είναι αναγκασμένοι να κρατάνε ακίνητα τα κεφάλια τους εφ' όρου ζωής;

-Κι από αυτά που μεταφέρονται ; Δεν θα έχουν δει ακριβώς το ίδιο;

-Τι άλλο;

-Κι αν θα μπορούσαν να συνομιλούν μεταξύ τους, δεν νομίζεις πως σ' αυτά που βλέπουν θεωρούν πως αναφέρονται οι ονομασίες που δίνουν;

-Αναγκαστικά.

-Τι θα συνέβαινε, αν το δεσμωτήριο τους έστελνε αντίλαλο από τον απέναντι τοίχο, κάθε φορά που κάποιος από τους περαστικούς μιλούσε, νομίζεις πως θα θεωρούσαν πως αυτός που μιλάει είναι τίποτε άλλο από τη φευγαλέα σκιά;

-Μα το Δία, όχι βέβαια, είπε.

-Και σε κάθε περίπτωση, είπα εγώ, αυτοί δεν θα θεωρούν τίποτα άλλο σαν αληθινό, παρά τις σκιές των αντικειμένων.

-Απόλυτη ανάγκη, είπε.

-Σκέψου όμως, είπα εγώ, ποια θα μπορούσε να είναι η λύτρωσή τους και η θεραπεία τους και από τα δεσμά κι από την αφροσύνη, αν τους συνέβαιναν τα εξής: Αν κάθε φορά, δηλαδή, που θα λυνόταν κάποιος και θ' αναγκαζόταν ξαφνικά να σταθεί και να βαδίσει και να γυρίσει τον αυχένα του και να δει προς το φως, κι όλ' αυτά θα τα έκανε με μεγάλους πόνους και μέσα από τα λαμπυρίσματα δεν θα μπορούσε να διακρίνει εκείνα, που μέχρι τότε έβλεπε τις σκιές τους, τι νομίζεις πως θ' απαντούσε αυτός, αν κάποιος του έλεγε πως τότε έβλεπε φλυαρίες, ενώ τώρα είναι κάπως πιο κοντά στο ον και πως έχει στραφεί προς όντα που πραγματικά και βλέπει με σωστότερο τρόπο, και αν του έδειχνε το καθένα από αυτά που περνούσαν, ρωτώντας τον τι είναι και αναγκάζοντάς τον ν' αποκριθεί, δεν νομίζεις πως αυτός θ' απορούσε και θα νόμιζε πως αυτά που έβλεπε τότε ήταν πιο αληθινά από τα τωρινά που του δείχνουν;

-Και πολύ μάλιστα, είπε.

-Κι αν λοιπόν τον ανάγκαζε να βλέπει προς το ίδιο το φως, δεν θα πονούσαν τα μάτια του και δεν θα έφευγε για να ξαναγυρίσει σ' εκείνα που μπορεί να δει καλά, και δεν θα νόμιζε πως εκείνα στην πραγματικότητα είναι πιο ευκρινή από αυτά που του δείχνουν;

-Έτσι, είπε.

-Και αν, είπα εγώ, τον τραβούσε κανείς με τη βία από εκεί, μέσα από ένα δρόμο κακοτράχαλο κι ανηφορικό, και δεν τον άφηνε, πριν τον τραβήξει έξω στο φως του ήλιου, δεν θα υπέφερε τάχα και δεν θα αγανακτούσε όταν τον έπαιρναν, κι αφού θα έφτανε στο φως, δεν θα πλημμύριζαν τα μάτια του από τη λάμψη και δεν θα του ήταν αδύνατο να δει ακόμα κι ένα απ' αυτά που τώρα ονομάζονται αληθινά;

-Όχι βέβαια, δεν θα μπορούσε έτσι ξαφνικά, είπε.

-Έχω την εντύπωση πως θα χρειαζόταν να συνηθίσει, αν σκοπεύει να δει τα πράγματα που είναι πάνω. Και στην αρχή θα μπορούσε πολύ εύκολα να διακρίνει καλά τις σκιές, και μετά απ' αυτό, πάνω στην επιφάνεια του νερού τα είδωλα των ανθρώπων και των άλλων πραγμάτων, και κατόπιν αυτά τα ίδια. Και μετά από αυτά, τ' αντικείμενα που είναι στον ουρανό και τον ίδιο τον ουρανό θα μπορούσε να δει ευκολότερα τη νύχτα, βλέποντας το φως των άστρων και της σελήνης, παρά στη διάρκεια της μέρας, τον ήλιο και το ηλιόφως.

-Πως όχι;

-Τελευταίο θα μπορούσε νομίζω να δει τον ήλιο, όχι στην επιφάνεια του νερού ούτε σε κάποια διαφορετική θέση τα είδωλά του, αλλά θα μπορούσε να δει καλά τον ήλιο καθαυτό στο δικό του τόπο και να παρατηρήσει προσεκτικά τι είδους είναι.

-Κατ' ανάγκη, είπε.

-Και μετά θα συλλογιζόταν τότε για κείνον, πως αυτός είναι που ρυθμίζει τις εποχές και τους χρόνους και που κανονίζει τα πάντα στον ορατό κόσμο, καθώς και ο αίτιος, κατά κάποιο τρόπο, όλων εκείνων που έβλεπαν αυτοί.

-Είναι φανερό, είπε, πως αυτά θα συμπεράνει ύστερα από τα προηγούμενα.

-Τι λες λοιπόν; Όταν αναλογίζεται την πρώτη του κατοικία και την εκεί σοφία που είχε αυτός και οι τότε συνδεσμώτες του, δεν νομίζεις πως θα καλοτυχίζει τον εαυτό του για τούτη την αλλαγή και θα οικτίρει τους άλλους;

-Και πολύ μάλιστα.

-Κι αν υπήρχαν μεταξύ τους τότε κάποιες τιμές και έπαινοι και βραβεία γι' αυτόν που θα μπορούσε να διακρίνει πιο καθαρά αυτά που περνούσαν μπροστά από τα μάτια του και γι' αυτόν που θα μπορούσε να θυμηθεί περισσότερο ποια συνήθως περνούσαν πρώτα, ποια μετά και ποια ταυτόχρονα, και έτσι θα μπορεί να προβλέπει τι θα έρθει στο μέλλον, νομίζεις πως αυτός θα κατεχόταν από σφοδρή επιθυμία και θα ζήλευε τους τιμημένους από κείνους και τους μεταξύ εκείνων κυρίαρχους ή θα είχε πάθει αυτό που λέει ο Όμηρος, και πολύ θα επιθυμούσε "να ήταν ζωντανός στη γη κι ας δούλευε για άλλον, που είναι ο φτωχότερος" και θα προτιμούσε να έχει πάθει τα πάντα, παρά να νομίζει εκείνα που νόμιζε και να ζει έτσι εκεί;

-Έτσι νομίζω τουλάχιστον, είπε, πως θα προτιμούσε να πάθει οτιδήποτε παρά να ζει έτσι.

-Και τώρα βάλε στο μυαλό σου το εξής, είπα εγώ. Αν κατέβει αυτός πάλι και καθίσει στον ίδιο θρόνο, δεν θα ξαναγεμίσουν τάχα τα μάτια του σκοτάδι, αφού ήρθε ξαφνικά από τον ήλιο;

-Και πολύ μάλιστα, είπε.

-Αν χρειαζόταν ν' ανταγωνιστεί αυτός με κείνους τους παντοτινούς δεσμώτες, λέγοντας την άποψή του σχετικά με τις σκιές, καθόσον χρόνο η όρασή του είναι αμβλεία, πριν προσαρμοστούν τα μάτια του, και για να συνηθίσουν δεν θα χρειαζόταν και τόσο μικρός χρόνος, άραγε δεν θα προκαλούσε περιπαιχτικά γέλια και δεν θα έλεγαν γι' αυτόν πως με το ν' ανεβεί επάνω, γύρισε με καταστραμμένα τα μάτια του και πως δεν αξίζει ούτε να προσπαθήσουν καν να πάνε επάνω; Και αυτόν που θα επιχειρήσει να τους λύσει και να τους ανεβάσει, αν τους δινόταν κάπως η ευκαιρία να τον πιάσουν και να τον σκοτώσουν, δεν θα τον σκότωναν;

-Αναμφίβολα, είπε.

-Αυτή την εικόνα λοιπόν, φίλε μου Γλαύκωνα, είπα εγώ, πρέπει να την προσαρμόσεις σε όλα όσα είπαμε πρωτύτερα και να παρομοιάσεις τον ορατό κόσμο με την κατοικία του δεσμωτηρίου, και τη φωτιά που αντιφέγγιζε μέσα σ' αυτή με τη δύναμη του ηλιακού φωτός. Αν όμως παρομοιάσεις την ανάβαση και τη θέα των αντικειμένων, που βρίσκονται στον επάνω κόσμο, με την άνοδο της ψυχής στον νοητό κόσμο, δεν θα σφάλεις ως προς τη δική μου άποψη, αφού επιθυμείς να την ακούσεις. Κι ο θεός τουλάχιστον ξέρει αν τυχαίνει να είναι αληθινή. Εμένα λοιπόν έτσι μου φαίνεται. Πως στην περιοχή του γνωστού η ιδέα του αγαθού είναι τελευταία και μετά βίας διακρίνεται, όταν όμως τη διακρίνει κανείς δεν μπορεί να μην συλλογιστεί πως αυτή είναι η αιτία για όλα γενικά τα σωστά και καλά πράγματα, γεννώντας μέσα στον ορατό κόσμο το φως και τον κύριο του φωτός, και γιατί μέσα στον νοητό κόσμο αυτή είναι που διευθύνει και παρέχει την αλήθεια και τον νου και πως πρέπει να την ατενίσει οπωσδήποτε αυτός που εννοεί να ενεργήσει φρόνιμα και στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή.

Οσο "παραμενουμε λοιπον μεσα στο σπηλαιο" καλο θα ηταν να εχουμε στο νου μας την πιθανοτητα και μονο οτι μπορει και να ειναι ετσι τα πραγματα και ισως να πρεπει να ειμαστε λιγο πιο ελαστικοι στην "παραμετροποιηση" των πραγματων  ...

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΣΙΡΙ

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΡΙ

Σύμφωνα με την Αιγυπτιακή Μυθολογία Ο Ατού, ο Δημιουργός στην αρχετυπική του μορφή γεννά τον Σου Τεφνούτ, μετά τον Γκεμπ (Γη) μαζί με τη Νουτ (Ουρανό ) και τέλος τους Οσιρικούς Θεούς με πρωτότοκο τον Οσιρι και κατά σειρά, , τον Σεθ, την Ίσιδα και την Νέφθυ δημιουργώντας την Εννεάδα της Ηλιούπολης. Ο Όσιρις του οποίου το όνομα είναι ελληνική μεταγραφή της αιγυπτιακής λέξης λατρεύτηκε σε ολόκληρη την Αίγυπτο. Ανήκει σύμφωνα με τον εσωτερισμό στους θεούς τους Γης και σχετίζεται κυρίως με τον Διόνυσο και τον Άδη.

Γεννήθηκε στις Θήβες της Άνω Αιγύπτου κι ο Ρε μόλις έμαθε τη γέννηση του, τον κάλεσε πλησίον του και τον αναγνώρισε ως κληρονόμο του θρόνου του. Ήταν ωραίος, μελαχρινός και ψηλότερος όλων των ανθρώπων. Όταν ο πατέρας του αποσύρθηκε στον ουρανό τον διαδέχθηκε στο θρόνο της Αιγύπτου και αναγόρευσε βασίλισσα την αδελφή του Ίσιδα. Κατήργησε την ανθρωποφαγία και εκπαίδευσε τους ημιάγριους υπηκόους του στην κατασκευή γεωργικών εργαλείων. Ανήγειρε τους πρώτους ναούς, έφτιαξε τις εικόνες των Θεών, διατύπωσε την τάξη των τελετών και των οργάνων που συνοδεύανας τα τραγούδια. Ακόμα ίδρυσε πόλεις και έδωσε νόμους. 

Αλλά θέλησε να εκπολιτίσει και τον υπόλοιπο κόσμο. Άφησε αντιβασίλισσα την Ίσιδα και χάρις την πραότητα του , προσεταίριζε τη μία χώρα μετά την άλλη και αφόπλιζε τους κατοίκους με τα μουσικά όργανα. Αφού επέστρεψε βρήκε τα πάντα σε πλήρη τάξη, χάρις την Ίσιδα. Σε μια γιορτή που έγινε στη Μέμφιδα, μετά την επιστροφή του στο βασίλειο, ο αδελφός του Σεθ μαζί με 72 συνενόχους τον προσκάλεσε σε συμπόσιο και του έφερε μεγάλο κατεργασμένο κιβώτιο και είπε ότι θα το πάρει εκείνος που θα χωρέσει ακριβώς σε αυτό. Ο Όσιρις μπήκε σε αυτό χωρίς να υποψιασθεί τίποτα. Αμέσως με τους συνωμότες τού κατέβασαν το κάλυμμα και το κάρφωσαν. Κατόπιν το έριξαν στο Νείλο όπου το ρεύμα το έφερε στις ακτές της Φοινίκης, στη ρίζα μιας μυρίκης που μεγάλωνε με καταπληκτική ταχύτητα και το έκρυψε μέσα στον κορμό της.

Ο Βασιλιάς της περιοχής (της Βίβλου του Λιβάνου) όταν έριξε το δέντρο για να το χρησιμοποιήσει ως στήριγμα για τα ανάκτορα, άρχισε να βγάζει εξαιρετική ευωδιά, πράγμα που έκανε την Ίσιδα να υποψιαστεί ότι εκεί ήταν το πτώμα του Όσιρη. Έτσι αφού πήρε τον στύλο βρήκε το φέρετρο και το πήγε στα έλη της Βουτούς μακριά από το μίσος του Σεθ. Αυτός όμως λόγω τυχαίων γεγονότων καθώς κυνηγούσε στο Δέλτα, βρήκε το πτώμα του αδελφού του και για να δώσει οριστικό τέλος το έκοψε σε 14 κομμάτια που τα διασκόρπισε. 

Η Ίσιδα άρχισε να κάνει έρευνες να τα βρει και τα βρήκε όλα εκτός τον φαλλό του, τον οποίο τον είχε καταβροχθίσει ένα ψάρι ο οξύρρυγχος. Αφού τα προσάρμοσε βοηθούμενη από την αδελφή της Νέφθη, τον βεζύρη Θωθ, τον ανεψιό της Άννουβι και γιο της Ώρο, που συνέλαβε με το πτώμα του συζύγου της, κατάφερε να τον ξαναφέρει στη ζωή κάνοντας μάγια και με το τυπικό της ταριχεύσεως τον έκανε αθάνατο. Κατόπιν κατέφυγε στα έλη της Βουτούς για να αναθρέψει με ασφάλεια τον γιο της που θα έπαιρνε αργότερα εκδίκηση, ο οποίος μαζί με το γεράκι του νικάει τον Σεθ και κλείνει ο κύκλος με την Τριάδα καθώς ζουν και οι τρεις σαν άγια οικογένεια, ενώ ο Όσιρις αποσύρεται αφήνοντας την κοσμική εξουσία στον Ώρο..

 

ΚΛΕΙΔΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ

Mεταφυσικό

Στον Μύθο έχουμε την αιώνια πάλη σκότος εναντίον φως (Όσιρις-Σεθ) όπως και τις δύο όψεις της σελήνης γέμιση-Ίσιδα, ελάττωση-Νέφθυς.. Το Πνεύμα Όσιρις στην αρχή είναι αυτό που κυβερνά σε έναν κόσμο δίκαιο μια Περίοδο προτού ενσαρκωθεί, γεννηθεί στον υλικό κόσμο. Βρισκόμαστε στην περίοδο ασυνείδητα καλός, στην ΕΝΟΤΗΤΑ. Το κλείσιμο στο κιβώτιο είναι η ενσάρκωση στον κόσμο (πνευματικός θάνατος) καθώς το ποτάμι είναι τα νερά της ζωής που συνδέουν τον υλικό με τον Πνευματικό κόσμο. Το κιβώτιο είναι το όχημα του Πνεύματος δηλαδή οι φορείς που το μεταφέρουν (π.χ αιθεροφυσικό, περνά τα νερά της ζωής κατέβασμα του Πνεύματος στην ύλη. Το δέντρο είναι η ύλη που ευωδιάζει όταν το Πνεύμα βρίσκεται σε επαφή μαζί του. Η γέννηση στον υλικό κόσμο ουσιαστικά είναι ο θάνατος για τον πνευματικό για αυτό δολοφονείται από τον Σεθ και διαμελίζεται. Έχουμε δηλαδή την Πολλαπλότητα από την Ενότητα, που είναι 7 ή 14 κομμάτια, που συμβολίζει τις 7 ακτίνες εκδήλωσης, που είναι συνέπεια της καθόδου του Λόγου στην Ύλη.

Τα πράγματα όμως τείνουν να ξαναγυρίσουν στην αρχική τους μορφή (φίδι που τρώει την ουρά του) που πλέον και με τη συνδρομή του Θείου-Ίσιδος (όπως στο Μύθο του έρωτα και της ψυχής) ξαναβρίσκονται και επανατίθονται (ανασύνθεση-εμψύχωση)οπότε έχουμε πάλι την ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα όμως από συνειδητή προσπάθεια. Το γεννητικό μόριο δεν βρίσκεται που σημαίνει ότι ο Πατέρας Όσιρις δεν γεννά ο ίδιος τον κόσμο αλλά υπάρχει μια ιεραρχία κατώτερων Οντοτήτων που φροντίζουν γι αυτό. Το Πνεύμα αποσύρεται από την εξουσία καθώς έχει τελειώσει τις δοκιμασίες του και θα συνεχίσει σε άλλα επίπεδα, ενώ το φωτεινό Πνεύμα 'Ωρος καταστρέφει τα σκοτάδια.

Ο 'Ωρος ουσιαστικά συμβολίζει την υπόσχεση για λύτρωση για κάθε ανθρώπινο Ον.

Αριθμητικό

 

Στο μύθο βλέπουμε την ιερή τριάδα Όσιρις- Ίσιδα-΄Ωρος τον αριθμό τρία δηλαδή την τριπλή έκφραση της θεότητας. Το ΕΝΑ πατέρας είναι αυτός που δίνει την ώθηση των κόσμων διαμελίζεται και από αυτόν προέρχονται τα πάντα (τα μέλη του που βυθίζονται στο ποτάμι της Ζωής). Παρατηρεί την εξέλιξη όμως από μακριά. Η Ίσιδα είναι η Αγάπη- σοφία που εμψυχώνει ενώ ο 'Ωρος είναι αυτός που μάχεται (το Αθάνατο στον άνθρωπο- το τρίτο στοιχείο που δίνει την έκβαση στη μάχη. Ακόμα συναντάμε τον αριθμό 2 που εκφράζει τον δυαδισμό και την αέναη μάχη μεταξύ δυνάμεων Γιν- γιαγκ ('Ωρος -Ίσιδα). Τα 4 αδέλφια Όσιρις-'Ισιδα- Σεθ- Νέφθυς είναι ο κόσμος της ύλης όπου γίνονται όλες οι μάχες. Τέλος η απόσυρση είναι η επιστροφή στον αριθμό 1 (Νιρβάνα).

Γεωμετρικό

 

Εδώ έχουμε την ιερή γεωγραφία όπου οριοθετείται ο χώρος καθώς η κάσα του Όσιρη έφτασε στη Βίβλο- Βορράς. Ο νότος οριοθετείται από την πρώτη περιήγηση του που έφτασε μάλλον ως την κεντρική Αφρική. Επίσης ο Βορράς συμβολίζεται με τον 'Ωρο που αντιστοιχεί με την πνευματική υπέρβαση ενώ ο Σεθ είναι το σημείο καφετερίας εκεί από όπου προερχόμαστε, το παρελθόν που πρέπει να ξεπερασθεί. Ακόμα μπορούμε να συσχετίσουμε το κόσμο της ύλης που γνωρίζουμε με τα τέσσερα αδέλφια Όσιρις-Βορράς, Σεθ-Νοτός, Ίσιδα-Δύση, Νέφθυς-Ανατολή. Στον κοσμικό κύβο που δημιουργείται το κάτω επίπεδο είναι ο Γκεμπ-Γη ενώ το πάνω η Νουτ ο ουρανός. Ο άνθρωπος βαδίζει την πορεία από ανατολή προς δύση στα πλαίσια της γήινης ζωής που οδηγεί στις συνεχείς ενσαρκώσεις, αλλά κάποια στιγμή όταν υπάρχει οσιροποίηση μεγάλα μυστήρια αναπροσαρμογή μερών σώματος πλέον η πορεία είναι προς το Βορρά δηλαδή προς την ελευθερία από τον τροχό των μετενσαρκώσεων καθώς ο Όσιρις αποσύρεται.

Τα τέσσερα αδέλφια συμβολίζουν το Κουρουξέτρα του ανθρώπου που έχει συνειδητοποιήσει και είναι ο σταυρωμένος ανάμεσα στους δύο κόσμους. Ο ΄Ωρος είναι το τρίτο στοιχείο ανάμεσα στο πνεύμα και στην ύλη και είναι αυτός που φέρνει τη λύτρωση το Σάττβας.

Αστρολογικό

 

Ο Σεθ σχετίζεται με τον αστερισμό του Δράκοντος και με το Πολικό άστρο μιας άλλης εποχής της Γης. Για μια εποχή τα πράγματα ήταν όλα αγνά (κυριαρχία Όσιρη), μετά όμως ο Σεθ πήρε την εξουσία. Αργότερα έγινε ένα εκπέσον άστρο που όμως δύσκολα παρέδωσε την εξουσία των καιρών (μάχες ΄Ωρου -Σεθ). Ο αστερισμός του Ωρίωνα που εμφανίζεται πριν από του Σείριου αποδίδεται στον Όσιρη. Η περίοδος της πλημμύρας του Νείλου αρχίζει στο θερινό ηλιοστάσιο εκείνη την εποχή δηλαδή τη στιγμή που ο Σείριος ανατέλλει ταυτόχρονα με τον Ήλιο.

Σε αυτό το κλειδί ερμηνείας φαίνονται καθαρά οι σχέσεις μακρόκοσμου- μικρόκοσμου. Η περιοδική άνοδος και πτώση της στάθμης του Νείλου, σχετίζεται άμεσα με τον αρχέγονο ωκεανό ζωής που διαστέλλεται και συστέλλεται. Ο Νείλος σχετίζεται άμεσα με το ζωδιακό σημείο του Υδροχόου καθώς ο συμβολισμός του έχει τον θεό Χέπι που χύνει νερό από δύο δοχεία, ενώ η αριστερή κνήμη φυλάγεται σαν τοπικό ιερό λείψανο έχει σχέση με τον Υδροχόο. Στον αστερισμό του σκορπιού έχουμε τη συνομωσία του Σεθ και των συνεργατών του και σε όλη την πορεία του Όσιρη θα υπάρχουν συσχετισμοί με τα ζώδια.

Αστρολογικά η Ίσιδα έχει σχέση με τη Σελήνη (αύξηση) που όταν Φεύγει ο Ήλιος Όσιρις αναλαμβάνει να να φωτίζει τον κόσμο σύμφωνα με τις αρχές του. Το σκότος όμως Σεθ την περίοδο μέρας κρύβει τον ήλιο κρύψιμο στο φέρετρο (σύννεφα; ) ή τη νύχτα αναλαμβάνει την εξουσία. Ο Όσιρις όμως πάλι θριαμβεύει με την καινούργια μέρα, χάρις την Ίσιδα και τους άλλους θεούς που φωτίζουν και τη νύχτα. Επίσης ο θάνατος του συμβολίζει το χειμώνα ενώ ανάσταση του συμβολίζει την Άνοιξη-ζωή.

Αλχημικό

 

Κεμ κόκκινο ή μαύρο χρώμα σύμβολα μετάλλαξης. Το μαύρο χρώμα είναι το ακατέργαστο που πυρώνεται διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της αλχημικής μάχης για να φτάσει στο λευκό-μύηση. Τα τέσσερα στοιχεία του κόσμου βγήκαν από το ζευγάρι GEB -NUT, Όσιρις φωτεινό αρσενικό, Ίσις φωτεινό θηλυκό, ΣΕΘ σκοτεινό αρσενικό, ΝΕΦΘΥΣ σκοτεινό θηλυκό. Αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μας δίνουν τον εκδηλωμένο κόσμο, καθώς δημιουργούν αντίθετες δυνάμεις τα φίδια που μάχονται που έχουν όμως ένα κέντρο έναν κύριο άξονα το κηρύκειο, που αντιπροσωπεύει τις αντίθετες αλχημικές αρχές θείο και υδράργυρος. Όταν δαμαστούν αυτά τα δύο ο άνθρωπος αποκτά ατομικότητα και Οσιροποιείται. Ας πάρουμε όμως το αλχημικό έργο από την αρχή που μας μιλά στην αρχή για Σκιές φόβους μέσα στις ψυχολογικές σπηλιές (μικρές φωνές).

Έχουμε την πορεία της αλχημικής μετάλλαξης των δοκιμασίες των 4 στοιχείων. Τα σημεία σταθμός είναι

1) η αρχή του μοιραίου, είναι η απαρχή και η κινητήρια ώθηση της Ιστορίας. Χάνεται η πρωταρχική έννοια της ολότητας από τη Νιρβάνα, Παράδεισο (ασυνείδητα καλός) κινούνται τα νήματα για την επίτευξη των νέων προκλήσεων της ζωής, μέσα από τις Μυητικές διαδικασίες.

2) Το ξεγέλασμα και η εγκατάλειψη στα νερά. Εδώ έχουμε μια φάση δοκιμασίας Ηλιακά Μυστήρια, στιγμή όπου το Χάος βάζει τις προκλήσεις και οι χαμηλές έλξεις Σεθ περιορίζουν στο κιβώτιο την ανθρώπινη ψυχή, ρίχνοντας την στις συνεχείς μετενσαρκώσεις.

3) Η προστασία από την θεότητα, πρώτα η συκιά και μετά η ανάσταση από την Ίσιδα. Έχουμε τη δεύτερη γέννηση δηλαδή τα μεγάλα μυστήρια. Έχουμε τον δυο φορές γεννημένο που κατατρόπωσε το θάνατο και είναι πλέον Μύστης. Αυτό επιτεύχθηκε με την επανατοποθέτηση των μελών, δηλαδή την επανασύνθεση των στοιχείων μια αλχημική διαδικασία. Το γεννητικό μόριο δεν βρίσκεται πράγμα που δηλώνει ότι ο Μύστης αποσύρεται από τον φαινομενικό κόσμο της ύλης και πλέον γεννά σε άλλα επίπεδα, ενώ το χάσιμο και ανεύρεση των άλλων μερών σημαίνει την ανταλλαγή των ανθρώπινων στοιχείων με Θεϊκών,

4) Οι δυνάμεις του Σκότους ελαττώματα (Δράκος -Σεθ) νικιούνται-διευθετίζονται (δεν σκοτώνονται). Πλέον τα άλογα μέρη υπηρετούν τα Λογικά όπως η έννοια της δικαιοσύνης στον Πλάτωνα και ο ΄Ωρος ο εσωτερικός άνθρωπος (Αη Γιώργης θριαμβεύει.)

5) Ιδρύονται θεσμοί και Νόμοι Δίκης αφού οι μικρές φωνές έχουν σιγήσει κάτω από άπλετο φως της συνείδησης και μεταλλάχθηκαν σε Μεγάλες φωνές.

Έτσι έχουμε τη θεία καταγωγή του ανθρώπου το νόμο της παγκόσμιας εξέλιξης και την τελική θέωση ξεπερνώντας και μεταλλάσσοντας τα κατώτερα πάθη που πηγαίνει στον κόσμο των νεκρών για να βασιλεύσει (απόσυρση).

Βιολογικό

 

Ο Σεθ συμβολίζει το άλογο μέρος του οργανισμού δηλαδή την ψυχική ασθένεια καθώς θέλει την εξουσία του όντος, την Ίσιδα. Η μάχη μεταξύ του οργανισμού και της ψυχικής ασθένειας είναι η μάχη μεταξύ αυτού που πρέπει να κυβερνά και του άλογου, επιθυμητικού που θέλει καθώς δεν έχει σωφροσύνη. Έτσι στην αρχή μπορεί να υπερισχύει διαμελισμός του Όσιρη αλλά τελικά ο ΄Ωρος που συμβολίζει το θυμοειδές τάξη φυλάκων επιβάλλεται του Σεθ δεν το σκοτώνει αλλά το τιθασεύει με αποτέλεσμα όλος ο οργανισμός να λειτουργεί αρμονικά. Έτσι ο Όσιρις μπορεί να ασχοληθεί με αυτά που πρέπει και αποσύρεται όπως ο νους πρέπει να ασχολείται με πράγματα που τού ταιριάζουν ενώ ο Όρος επιβάλει τη δικαιοσύνη, αρετή όπου κάθε τι ασχολείται με αυτό που του πρέπει.

Στο βιολογικό κλειδί βλέπουμε επίσης τη διαδοχή ζωής - θανάτου όπου αρχίζει με τη σπόρο καθώς ως Όσιρις ταξιδεύει στα νερά της ζωής, το όργωμα και την σπορά όπου υπάρχει ο διαμελισμός του σώματος και τέλος η ανάσταση που δίνει καρπό, που ουσιαστικά είναι νέος σπόρος. Για να αναπτυχθεί νέος βλαστός, πρέπει να καταστραφεί η προηγούμενη μορφή επομένως η γέννηση και ο θάνατος είναι σύμμαχοι που συνεχίζουν τη ΖΩΗ.

Δεν υπάρχει λοιπόν θάνατος παρά μόνο οι αλλαγές κατάστασης μέσω μιας συνεχούς αναγέννησης που είναι έκφραση της μιας ΖΩΗΣ.

 

Μορφογεννητικό ή μορφοπλαστικό

Ο Νείλος θα μπορούσε να παραλληλιστεί σαν εκροή του Όσιρη και η γη σαν το σώμα της ΄Ίσιδος, Έτσι ο Νείλος Όσιρις γονιμοποιεί το χώμα τη Γη Ίσιδα. Αντίθετα ο Σεθ αντιπροσωπεύει την ένταση της ξηρότητας που εξατμίζει τα νερά του Νείλου και τα περιορίζει στις όχθες του και αυτό συμβολίζει το κλείσιμο Του Όσιρη στο κιβώτιο τον περιορισμό των νερών, χαμηλή στάθμη. Η ανάσταση του Όσιρη συμβολίζει την πλημμύρα τη συνεχή αναγέννηση, καθώς ο ΄Ωρος είναι αυτός που νικά τον Σεθ δηλαδή ο νέος Χρόνος φέρνει τις αλλαγές στους ρυθμούς χρησιμοποιώντας τις μορφές που μετά τις απορρίπτει.

Η δημιουργία και καταστροφή διαδέχονται η μία την άλλη, πάντα όμως η εξέλιξη-συνείδηση είναι κερδισμένη αφού χρησιμοποιεί όλο και ανώτερες μορφές έκφρασης. Ο ετήσιος κύκλος βλάστησης εναπόκειται και αυτός στην αρχή του ρυθμού που διοικεί όλες τις μορφές.

Τα κομμάτια του Όσιρη βρίσκονται σε ορισμένα σημεία που ουσιαστικά αποτελούν την ιερή γεωγραφία του τόπου και ουσιαστικά είναι κέντρα ενέργειας. 

απο  HERMES