Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Πλάτωνος Αποφθέγματα


Η πλατωνική φιλοσοφία πραγματεύεται τη φύση του «αισθητού» και του «υπεραισθητού»
κόσμου, και αποτελεί το πρώτο στην Ιστορία καθολικό σύστημα. Του συστήματος αυτού η
επίδραση στο μεταγενέστερο κόσμο υπήρξε ανυπολόγιστη. Ο φιλοσοφικός στοχασμός του
Πλάτωνος αποτέλεσε, αποτελεί και θα αποτελεί διαχρονική βάση έρευνας και πολύπλευρης
ανάλυσης των εκάστοτε φιλοσόφων και όχι μόνο.

Ορισμένα Αποφθέγματα του Πλάτωνος:

1) Όλος ο χρυσός που βρίσκεται κάτω ή πάνω από τη γη δεν είναι αρκετός για να δοθεί σε
αντάλλαγμα για την αρετή.
2) Το να υπερνικήσει ένας άνθρωπος τον (κατώτερο) εαυτό του είναι η πρώτη και η πιο
ευγενής απ’ όλες τις νίκες· το να ηττηθεί από τον (κατώτερο) εαυτό του είναι το πιο
αποτροπιαστικό και επονείδιστο πράγμα.
3 ) Υπάρχει η νίκη και υπάρχει η ήττα· η πρώτη και κάλλιστη των νικών και η τελευταία και
χείριστη των ηττών που ο άνθρωπος κερδίζει ή υφίσταται, δεν πραγματώνεται στα χέρια
ενός άλλου αλλά του ίδιου του εαυτού του.
4) Οι καλές πράξεις παρέχουν δύναμη στον εαυτό μας και εμπνέουν καλές πράξεις και
στους άλλους.
5) Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί
άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν.
6) Η δικαιοσύνη στη ζωή και στη συμπεριφορά της Πολιτείας είναι δυνατή μόνο εάν πρώτα
κατοικεί στις καρδιές και στις ψυχές των πολιτών.
7) Εκείνος που κάνει την αδικία γίνεται πάντα πιο ελεεινός από εκείνον που την υφίσταται.
8) Δύσκολα ένα ανθρώπινο ον είναι ικανό ν’ ακολουθήσει δύο επαγγέλματα ή δύο τέχνες
σωστά.
9) Ο κάθε άνθρωπος μπορεί εύκολα να βλάψει, αλλά το καλό σ’ έναν άλλο δε μπορεί να το
κάνει ο κάθε άνθρωπος.
10) Η ανθρώπινη συμπεριφορά πηγάζει από τρεις κύριες πηγές: Επιθυμία, συναίσθημα, και
γνώση.
11) Εάν ένας άνθρωπος παραμελεί τη μόρφωση, περπατάει κουτσός μέχρι το τέλος της
ζωής του.
12) Εάν οι αξίες πρόκειται να έχουν νόημα πρέπει να είναι οικουμενικές.
13) Η άγνοια είναι η ρίζα και ο βλαστός όλων των κακών.
14) Προσήλωσε τον εαυτό σου και στα δύο: τόσο στο παρόν όσο και στην επόμενη ζωή.
Χωρίς προσπάθεια δε μπορείς να προκόψεις. Αν και το έδαφος μπορεί να είναι καλό, δεν
μπορείς να έχεις καλή σοδειά χωρίς καλλιέργεια.
15) Όπως το λέει και ο χτίστης, οι μεγαλύτερες πέτρες δεν εδράζονται καλά χωρίς τις
μικρότερες.
16) Με το άγγιγμα της αγάπης, ο καθένας γίνεται ένας ποιητής.
17) Να είσαι καλοσυνάτος, διότι ο κάθε άνθρωπος που συναντάς αγωνίζεται μια σκληρή
μάχη.
18) Καλύτερο είναι το λίγο που έχει γίνει σωστά, παρά το πολύ που έγινε χωρίς
τελειότητα.
19) Το κουράγιο είναι ένα είδος σωτηρίας.
20) Κουράγιο σημαίνει να ξέρεις τι να μη φοβάσαι.
21) Η εξαπάτηση δεν είναι τίποτε άλλο από τον ευτελή μιμητισμό της σοφίας.
22) Είναι κοινή παροιμία, και βρίσκεται στο στόμα του καθενός, ότι η ζωή δεν είναι τίποτα
περισσότερο από μια προσωρινή διαμονή.
23) Ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στους ανθρώπους.
24) Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο θάνατος, τον οποίο οι άνθρωποι φοβούνται ως το μεγαλύτερο
κακό, ίσως είναι το ύψιστο καλό.
25) Όλοι οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους ίσοι, φτιαγμένοι όλοι από τον ίδιο πηλό από
τον ίδιο Κατασκευαστή· και όσο κι αν εξαπατούμε τους εαυτούς μας, ο φτωχός χωρικός
είναι τόσο αγαπητός στο Θεό όσο και ο πανίσχυρος πρίγκιπας.
26) Η δικτατορία προκύπτει φυσιολογικά από τη δημοκρατία, και ο πιο χοντροκομμένος
τύπος τυραννίας και σκλαβιάς προκύπτει από την πιο ακραία πολιτική ελευθερία.
27) Υπερβολική ελευθερία, είτε αναφέρεται στο κράτος είτε στα άτομα, φαίνεται να οδηγεί
σε υπερβολική σκλαβιά.
28) Η παντελής άγνοια δεν είναι τόσο τρομερό ή ακραίο κακό, και πολύ απέχει από του να
είναι το χειρότερο κακό απ’ όλα· όμως η μεγάλη ευφυΐα και η πολλή γνώση, όταν
συνοδεύονται από κακή ανατροφή, είναι πολύ πιο καταστροφικές.
29) Η γνώση γίνεται κακό εάν ο στόχος δεν είναι ενάρετος.
30) Άνθρωπος: ένα ον σε αναζήτηση νοήματος.
31) Οι γονείς ας κληροδοτήσουν στα παιδιά τους όχι πλούτη, αλλά το πνεύμα του
σεβασμού.
32) Ανάμεσα σε εκατό γεννιέται ένας ήρωας, ανάμεσα σε χίλιους βρίσκεται ένας σοφός
άνδρας, αλλά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα μπορεί να μη βρεθεί ούτε ανάμεσα σε
εκατό χιλιάδες άνδρες.
33) Μια από τις τιμωρίες που υφίστανται οι σοφοί που αρνούνται να λάβουν μέρος στην
κυβέρνηση είναι να ζουν κάτω από την κυβέρνηση χειρότερων ανθρώπων.
34) Η γνώμη είναι το ενδιάμεσο μεταξύ γνώσης και άγνοιας.
35) Η φιλοσοφία είναι η ύψιστη μουσική.
36) Τα μάτια της ψυχής του πλήθους είναι ανίκανα ν’ αντέξουν τη θεία οπτασία.
37) Η κοινωνία η οποία δεν έχει ούτε φτωχούς ούτε πλούσιους θα έχει πάντα τις πιο
ευγενείς αρχές και αξίες.
38) Η κατεύθυνση προς την οποία η Παιδεία προσανατολίζει εξ αρχής τον άνθρωπο θα
καθορίσει και το μέλλον της ζωής του.
39) Ο μέγιστος πλούτος είναι να ζεις ικανοποιημένος με λίγα.
40) Ο άνθρωπος που έχει ενεργήσει ώστε το κάθε τι που οδηγεί στην ευτυχία να εξαρτάται
μόνο από τον εαυτό του κι από κανένα άλλο άνθρωπο, έχει υιοθετήσει το καλύτερο σχέδιο
για να ζει ευτυχισμένος. Αυτός είναι άνθρωπος του μέτρου, άνθρωπος ακέραιου χαρακτήρα
και σοφίας.
41) Οι πιο ενάρετοι άνθρωποι είναι εκείνοι που είναι ευχαριστημένοι με το να είναι ενάρετοι
χωρίς να επιζητούν να φαίνονται ως τέτοιοι.
42) Υπάρχουν δυο πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε ποτέ να οργίζονται:
εκείνα που μπορούν να διορθωθούν, και εκείνα που δε διορθώνονται.
43) Κανείς δε βλάπτεται με το επαναλαμβάνει κάτι καλό.
44) Η Πολιτεία είναι αυτή που είναι επειδή οι πολίτες είναι αυτοί που είναι.
45) Αυτοί που αγαπούν να γίνουν μεγάλοι δεν πρέπει ν’ αγαπούν ούτε τον εαυτό τους ούτε
τα δικά τους πράγματα, αλλά μόνο ό,τι είναι δίκαιο, άσχετα αν το έχουν κάνει οι ίδιοι ή
άλλοι.
46) Το να πας στον άλλο κόσμο, έχοντας μια ψυχή που είναι σαν ένα δοχείο γεμάτο με
αδικίες είναι το τελευταίο και το χειρότερο απ’ όλα τα κακά.
47) Εύκολα συγχωρούμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι· η αληθινή τραγωδία στη ζωή
είναι όταν ενήλικες φοβούνται το φως.
48)Πρέπει να θεωρούμε μέγιστης σπουδαιότητας το να φροντίζουμε ώστε τα πρώτα
παραμύθια που τα παιδιά ακούν να έχουν προσαρμοστεί με τον πιο τέλειο τρόπο στο να
προάγουν την αρετή.
49) Η σοφία είναι η επιστήμη των επιστημών.
50) Δεν θα υπάρξει τέλος στα προβλήματα των κρατών, ή της ίδιας της ανθρωπότητας,
μέχρι τότε που οι φιλόσοφοι θα γίνουν βασιλείς του κόσμου, και έως ότου εκείνοι που τώρα
αποκαλούμε βασιλείς και άρχοντες γίνουν πραγματικοί και αληθινοί φιλόσοφοι, οπότε η
πολιτική δύναμη και η φιλοσοφία θα έλθουν στα ίδια χέρια.




Επιμέλεια   ЭЄ

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Τεκτονισμος Μικτός ή Αμιγής (ανδρικό/γυναικείο)?


Ρίχνοντας μια ματιά στα Τεκτονικά Τάγματα που λειτουργούν σήμερα αλλά και παλαιότερα, παρατηρεί κανείς, οτι άλλα υπεραμύνονται της αποκλειστικής ανδρικής συμμετοχής, άλλα της μικτής (ταυτόχρονη παρουσία ανδρών και γυναικών, με το ίδιο Τυπικό στην ίδια Στοά), ενώ ελάχιστα έχουν επιλέξει να λειτουργούν με ανδρικές και γυναικείες ξεχωριστές Στοές, με διαφορετικά, κατά περίπτωση Τυπικά.
Είναι κοινωνική οργάνωση, όμως ο Τεκτονισμός, ή Μυητική;
O Τεκτονισμός, ιδρύθηκε σε μία εποχή κατ’εξοχήν Ανδροκρατούμενη. Οι διδαχές του δομήθηκαν με βάση τον οικοδομικό συμβολισμό (μυστρί, αλφάδι, γνώμονας, διαβήτης, στάθμη, σφύρα κλπ), δηλαδή με εργαλεία ενός κατ’εξοχήν ανδρικού επαγγέλματος. Ακόμα και ο όρος «Αδελφότητα» ουσιαστικά αναφερόταν σε άνδρες. Οι λέξεις Brotherhood, Fraternity, Fraternitè, Fratellanza, είναι λέξεις που αναφέρονται σε άνδρες Αδελφούς. (Μόνον στα Ελληνικά αυτή η λέξη αφορά και τα δύο φύλα)
Οταν ο Τέκτων ανυψωνόταν στους ανώτερους βαθμούς συναντούσε την έννοια της Ιπποσύνης (ιππέας, αναβάτης), δηλαδή... άλλη μία ανδρική ιδιότητα.
Οταν ήρθε η ώρα κατά την οποία η γυναίκα απέκτησε (δικαίως) ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες και κατέκτησε την επαγγελματική και κοινωνική ζωή, ο Ελευθεροτεκτονισμός δυστυχώς δεν της προσέφερε το ανάλογο σύστημα που θα ανταποκρινόταν στην θηλυκή ενέργεια, στην θηλυκή προσωπικότητα και με λίγα λόγια στην θηλυκότητα. Την ενέταξε στις ανδρικές Στοές, κάνοντάς τες μικτές, λές και με την προσφερόμενη ομοιότητα η γυναίκα, θα ισοφάριζε τα χαμένα για δεκαετίες δικαιώματά της.
Ετσι, αντί η γυναικεία μύηση να βρεί τον γυναικείο δρόμο της, (με γυναικεία Τυπικά και συμβολισμούς) προτιμήθηκε η... επανάληψη της ανδρικής υπόθεσης, δηλαδή η είσοδος των γυναικών στις ανδρικές Στοές όπου ήσαν μέλη άντρες και λειτουργούσαν ανδρικά Τυπικά.
Αργότερα, κάποια αμιγώς Γυναικεία Τάγματα που ιδρύθηκαν, ναι μεν είχαν αμιγείς γυναικείες Στοές, όμως (αλοίμονο) λειτούργησαν με τα ανδρικά Τυπικά. Το ίδιο δηλαδή σενάριο, στο οποίο απλά... δεν συμμετείχαν άνδρες.
Συμπερασματικά, όλες αυτές οι προσπάθειες δεν έλαβαν καθόλου, δυστυχώς, υπόψη τους την διαφορετικότητα του γυναικείου φύλου, την διαφορετική του μυητική συμπεριφορά.
Οι δε συμμετέχουσες γυναίκες, έπεσαν κατά κάποιο τρόπο στην παγίδα της εξομοίωσης με τους άνδρες, αντί να δημιουργήσουν το δικό τους έργο με τον δικό τους θηλυκό τρόπο.
Κι’όμως: Η ανδρική μύηση είναι Ηλιακή, ενώ η γυναικεία Σεληνιακή. Οι νόμοι αυτοί, δεν υπόκεινται σε τροποποίηση κατά το δοκούν...
Στην μύηση δεν μπορούν τα φύλα να αναμιχθούν όπως γίνεται στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή.
Μπορεί πράγματι, στην κοινωνία, σε ορισμένες ίσως περιπτώσεις, ή την εργασία, η ανάληψη ανδρικών θέσεων από την γυναίκα να αποτελεί στοιχείο ισότητας, όμως στην μύηση ισχύουν διαφορετικά πράγματα. Η μύηση δεν ανήκει σε αυτόν τον κόσμο...
Αυτά τα διαφορετικά πράγματα, κάθε Μυητικός Οργανισμός, οφείλει να τα σέβεται αυστηρά.
Η μύηση είναι μία διαδικασία η οποία γονιμοποιεί τον μυούμενο βάζοντάς τον σε μία ατραπό στην οποία, μέσα από την κατάκτηση ανώτερων επιπέδων συνείδησης έρχεται στην γνώση του εαυτού του του Θεού και του Σύμπαντος, δίνοντας απαντήσεις στα πανάρχαια ερωτήματα «ποιός είμαι, από πού έρχομαι και πού πάω».
Στην μύηση, οφείλουμε να σεβαστούμε το γεγονός ότι η γυναίκα έχει την δική της εντελέχεια. Είναι διακριτό πλάσμα της δημιουργίας.

Το ότι τα δύο φύλα έχουν και πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα δεν σημαίνει οτι είναι όμοια (ίδια). Η ενεργειακή τους συμπεριφορά, δηλαδή η μυητική τους συμπεριφορά είναι διαφορετική. Από την «πτώση» του ανθρώπινου όντος και μετά (βλέπε διδασκαλία 3ου βαθμού), τα δύο φύλα οφείλουν να αλληλοσυμπληρώνουν το ένα το άλλο, εκκινούμενα, όμως, από το διαφορετικό τους σημείο εκκίνησης το κάθε ένα και προχωρώντας δια μέσου της μυήσεως, με σεβασμό στην διαφορετικότητα του ανδρισμού και της θηλυκότητας.

Οι μικτές Στοές, (δηλαδή ουσιαστικά οι ανδρικές Στοές, με ανδρικό Τυπικό, στις οποίες εισέρχονται και γυναίκες), εξυπηρετούν το εξωτερικό ψυχολογικό μέρος των εντυπώσεων που προκαλούνται στην γυναίκα, οτι δήθεν εξισώθηκε με τον άνδρα κάνοντας όμοια πράγματα με αυτόν... Αλοίμονο...!!!
Επιπλέον δε, ικανοποιούν την κοινωνική δομή των Ταγμάτων, όπου κανείς πηγαίνει απλά για να... ξεχαστεί από τα προβλήματά του, και όχι να βρεί απαντήσεις στους πνευματικούς προβληματισμούς του.
Η μύηση, είναι μία λειτουργία που ΔΕΝ πραγματοποιείται στο υλικό πεδίο. Εχει την ανταπόκρισή της στον αόρατο κόσμο και εμείς συνδεόμαστε με αυτόν μέσω του Τυπικού και της Παράδοσης. Και όταν λέμε παράδοση εννοούμε μία γνώση του υψηλού, έναν ρυθμικό κραδασμό του ατόμου σε αρμονία με τον ρυθμικό κραδασμό του σύμπαντος.
Ενα Τεκτονικό Τάγμα που δεν θεωρεί την γυναίκα κατώτερη, ούτε σύμβολο του σκότους, οφείλει να σεβαστεί την διαφορετικότητά της. Ο μύθος της Εύας, του κήπου της Εδέμ, της Ισιδας, το σύμβολο του δένδρου, του κυπέλλου είναι μερικά από τα στοιχεία που οφείλει να περιλαμβάνει ένα ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΤΥΠΙΚΟ, τα οποία, μαζί και σε συνδυασμό με τα κοινά για τα δύο σύμβολα, θα λειτουργήσουν προκειμένου να συντονίσουν την γυναίκα με την δική της γραμμή μύησης, και όχι να την βάζουν να αντιγράφει τον διαφορετικό ανδρικό δρόμο.
Πολλοί αναρωτιούνται. Γιατί τότε, ο Μαρτινισμός λειτουργεί με μικτές Στοές; Αυτός δεν έχει μπερδέψει την ισότητα με την ομοιότητα;
Ο Μαρτινισμός, λειτουργεί σε ένα υψηλότερο (από τον Τεκτονισμό) επίπεδο ενεργειών, όπου οι δύο πόλοι (τα δύο φύλα) έχουν πλέον εξισορροπηθεί. Ετσι λειτουργεί ως Μυστικισμός κυρίως (στόχευση κατ’ευθείαν στην Μονάδα, στο Άτμαν), όπου τα δύο φύλα, εξισορροπημένα πλέον δεν υφίστανται.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός αντίθετα, λειτουργεί σε ένα επίπεδο ενεργειών στο οποίο  οι πολικότητες είναι απαραίτητες. Εκεί δηλαδή, όπου τα δύο φύλα είναι απαραίτητο να λειτουργήσουν με την διαφορετικότητά τους, προκειμένου να υπάρχουν ως διαφορετικοί πόλοι που πρέπει να εναρμονισθούν.
Το γεγονός οτι σε άλλα πεδία του ανθρώπου είναι ανώτερη η  γυναίκα και σε άλλα είναι ανώτερος ο άνδρας, αποδεικνύει με τον πλέον κατάλληλο τρόπο το γεγονός οτι πρόκειται για δύο όντα διαφορετικά στην μυητική τους συμπεριφορά. Εξ’αιτίας αυτού, η μύηση οφείλει να σέβεται τις διαφορετικές λειτουργίες των δύο φύλων.
·      Στο υλικό πεδίο υπερισχύει ο Ανδρας.
·      Στο Αστρικό η Γυναίκα.
·      Στο κατώτερο νοητικό ο Ανδρας, και
·      στο Ανώτερο Νοητικό (Ενόραση) η Γυναίκα.
Βλέπουμε λοιπόν, οτι μέσω της διαφορετικότητας, η αρμονία (σε δύο υπερισχύει ο άνδρας, σε δύο υπερισχύει η γυναίκα) φέρει την ισορροπία.
Η μύηση γενικά, μετατοπίζει το κέντρο των αποφάσεων του ανθρώπου από το ασυνείδητο και υποσυνείδητο, στο βουλητικό του μέρος. Δηλαδή, μυημένος σημαίνει, ενεργώ με βάση την βούλησή μου και όχι παρορμητικά ή αντανακλαστικά.
Η πλήρης εξισορρόπηση της αρσενικής και θηλυκής φύσης όλων των ανθρώπων, είναι στους πρωταρχικούς σκοπούς της μύησης. Τα αποτελέσματα της μη-εξισορρόπησης τα βιώνει η σημερινή εποχή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Οι περισσότερες γυναίκες, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν την ζωή ανδροποιήθηκαν, και πολλοί άνδρες, μη αναγνωρίζοντας την επέμβαση αυτή στον χώρο τους, θηλυπρεπίζουν. Στις δε παλαιότερες εποχές δε, είχαμε τα ακριβώς αντίθετα επίσης ακραία γεγονότα. Υπήρχε ο υπερ-άντρας και η γυναίκα-δούλα.
Το μέτρο (παν μέτρον άριστον) που οι αρχαίοι είχαν ως πρότυπο, είναι απαραίτητο και εδώ, όπως και σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής.

Η ανθρωπότητα στη Γη εκδηλώνεται ΔΙΠΟΛΙΚΑ (οι γνωστές μας δύο στήλες...). Αλλιώς θα εκδηλωνόταν ΜΟΝΟΠΟΛΙΚΑ, όπως στο ζωϊκό βασίλειο, όπου υπάρχουν ανδρόγυνα-μικτά ζώα, ζωύφια και έντομα κλπ. (π.χ. Σκαραβαίος) Επομένως, θα πρέπει η εξέλιξη και οι μέθοδοί της, μυητικές ή μη, να το λάβουν υπόψη τους. Η εναρμόνιση, είναι η αναζήτηση του τρίτου πόλου (Ανατολή)

Ο Ελευθεροτεκτονισμός λειτουργώντας στο επίπεδο στο οποίο οι πολικότητες είναι απαραίτητες οφείλει να λειτουργεί με διαφορετικά ανδρικά και γυναικεία τυπικά εφαρμοζόμενα σε  διαφορετικές αμιγείς ανδρικές και αμιγείς γυναικείες Στοές εάν σέβεται τον σκοπό του και το έργο του, σεβόμενο αυτές τις πολικότητες προκειμένου το κάθε φύλο να βρεί την δική του μυητική πορεία με βάση την διαφορετικότητά του.

Από αυτή την διαφορετικότητα είναι που θα προκύψει η επιζητούμενη αρμονία. Οι δύο εναλασσόμενοι πόλοι είναι που ισορροπημένοι επιτυγχάνουν την αρμονία. Αλλά για να εξισορροπηθούν οφείλουν να προχωρήσουν σύμφωνα με τις επί μέρους τους ιδιαιτερότητες, στην μυητική διαδικασία.
Αυτή η εσωτερική, μυητική αρμονία είναι που λείπει στις μέρες μας η οποία, εάν υπήρχε, αντανακλώμενη στο υλικό πεδίο θα επηρέαζε κάθε εκδήλωση της ζωής του ανθρώπου-άνδρας και του ανθρώπου-γυναίκα, οι οποίοι υποφέρουν σήμερα στις μεταξύ τους σχέσεις πληρώνοντας το τίμημα της ομοιότητας και της μη ενεργειακής εναρμόνισης.


Υπό του     Παναγιώτη Λιβιεράτου   επικεφαλής του ΑΑΑΤΜΜ  (Μισραιμ - Μεμφις)