Η Γνωστική Εκκλησία της Ελλάδος "Κάβειρος" 

και 

η Ροδοσταυρική Λειτουργία

Ίσως η μοναδική αυθεντική Ροδοσταυρική Λειτουργία που υπάρχει στα Ελληνικά, η οποία  μάλιστα διατίθεται "ελεύθερα" στο αντίστοιχο δίκτυο. Ολοι όσοι νομίζετε πως έχετε άποψη και "γνωρίζετε" απο αυθεντικά και πάνω απ'ολα γνήσια και παραδοσιακά τυπικά και για ¨λειτουργίες¨ που αφήνουν έντονο "αποτύπωμα", μελετήστε όσο το δυνατόν καλύτερα και πάρτε ένα ζωντανό παράδειγμα του τί εστί "αυθεντικό" και "παραδοσιακό".

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ… Η ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Για την Γνωστική Εκκλησία Ελλάδος «Κάβειρος»

Frater S. – 11/11/11 e.v.

Επιμέλεια – Διόρθωση: Frater S.- P.J. Rovelli,

Μετάφραση: Rosicrucian Illuminatus Nilitsi

Βασισμένο στο αυθεντικό Κείμενο της Γνωστικής Εκκλησίας του L.V.X. της Νέας Υόρκης – Η.Π.Α.

Ο Οίνος, τα Κέικ του Φωτός και γενικά ο Βωμός διευθετείται από τον Διάκονο πριν από την έναρξη. Ανάβει το Κερί και το Θυμίαμα.

Απαραίτητα για την εκτέλεση της Ροδοσταυρικής Λειτουργίας
Ένα Βήμα – Βάθρο για τον Ακόλουθο – Ιερέα μπροστά – δεξιά από τον Βωμό
Μία θέση για τον Διάκονο δίπλα στο Βήμα – Βάθρο του Ακόλουθου – Ιερέα
Ένα Τριαντάφυλλο στην Ανατολή του Βωμού
Θυμίαμα Λιβάνι στον Νότο του Βωμού
Το Άγιο Ποτήριον με Οίνο (Κόκκινο) και το Ιερό Μανδήλιον στην Δύση του Βωμού
Τα Κέικ του Φωτός στα Βόρεια του Βωμού
Ένα αναμμένο Κερί στον Κέντρο του Βωμού
Η Καμπάνα στο Κέντρο του Βωμού
Ο Σάκος των Προσφορών, στην θέση του Διάκονου
Η Σύνοψη τοποθετείται στο Βήμα – Βάθρο του Ακόλουθου – Ιερέα που περιλαμβάνει τα Τυπικά της Εκκλησίας, το Μανιφέστο της Εκκλησίας, το Βιβλίο του Νόμου και το Κήρυγμα – Ομιλία της ημέρας
Η Μικρά Σύνοψη του Διακόνου τοποθετείται πάνω στην θέση του και περιλαμβάνει τα ίδια Κείμενα με αυτά του Ακόλουθου – Ιερέα.
Αντίγραφα της λειτουργίας με έμφαση στα Άρθρα της Αρετής για όλο το Εκκλησίασμα

Η Λειτουργία περιλαμβάνει, έναν Ακόλουθο – Ιερέα και έναν Διάκονο, οι οποίοι οδηγούν το Εκκλησίασμα – Λαϊκούς στην ανάγνωση των Άρθρων της Αρετής. Ο Διάκονος θα συνοδεύσει στην θέση τους αυτούς που προσέρχονται στην Εκκλησία. Αυτός ή αυτή θα καθίσει στην συνέχεια δίπλα στον Βωμό και μπροστά από αυτόν και θα περιμένει τον Ακόλουθο – Ιερέα. Εντός του Ναού ο Ακόλουθος – Ιερέας και ο Διάκονος πρέπον είναι να κινούνται δεξιόστροφα.

Ο Ακόλουθος – Ιερέας έχει φροντίσει από πριν και έχει σε ένα χαρτί γραμμένες τις θέσεις του Ήλιου και της Σελήνης.
Ο Ακόλουθος – Ιερέας εισέρχεται από την πλαϊνή πόρτα (αν είναι δυνατόν) και στέκεται μπροστά από τον Βωμό σε ένα Βήμα – Βάθρο που βρίσκεται στο επίπεδο του εδάφους.

Ακόλουθος – Ιερέας: Χαιρετισμούς της Γης και του Ουρανού γι’ αυτήν την ημέρα, ο Ήλιος βρίσκεται στην _________, {Η θέση της Σελήνης} Η Σελήνη {αύξηση \ χάση} στην _________.

Ο Ακόλουθος – Ιερέας θα αρχίσει την Λειτουργία επικαλούμενος την Δισυπόστατη  Θεότητα και θα ευλογήσει το Εκκλησίασμα.
Ο Διάκονος φροντίζει για να εγερθούν όλοι από το εκκλησίασμα.

Λατρεία της Δισυπόστατης Θεότητας
Ας λατρεύσουμε μαζί την δισυπόστατη Θεότητα, τον Πατέρα – Μητέρα Θεό ο οποίος ενωμένος σχηματοποιεί τον Χρυσαφένιο Υιό, τον Αρχαίο των ημερών. Η φύση αποτελεί μια σύζευξη που εκφράζει την γλώσσα του πνεύματος, η οποία μας οδηγεί στην Θεϊκή Ζωή.
Το στέμμα της αθανασίας είναι η δύναμη της Θεότητας μέσα στο Βασίλειο της Αγάπης όπου κατοικεί η Καρδιά. Μέσα εκεί είναι που λατρεύουμε την δισυπόστατη Θεότητα στην ενότητά της και στην Αγάπη. Η Αγάπη αποτελεί την πεμπτουσία μας και την φύση μας· εμποτίζει την αγνή έκφραση της Θέλησης.
Στο όνομα αυτής της ανώνυμης Θεότητας και με τον ζήλο της πνευματικής μας Φιλοδοξίας, μπορούμε να δούμε την ψυχή αποκαλυμμένη έτσι ώστε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον μέσα σε ένα πνεύμα Αλήθειας. Με Αγάπη, Αλήθεια και με την πεμπτουσία της Αγνής Θέλησης του κάθε ενός από εμάς, με ειρήνη και αρμονία λατρεύουμε αυτόν τον Χρυσαφένιο Υιό της Δισυπόστατης Θεότητας.

*** ***** ***

Ο Διάκονος τότε πηγαίνει αυτός στο Βήμα – Βάθρο καθώς ο Ακόλουθος – Ιερέας πηγαίνει μπροστά από τον Βωμό, όρθιος… ο Διάκονος τότε οδηγεί το Εκκλησίασμα (όλοι παραμένουν όρθιοι) στα Άρθρα της Αρετής:

Τα Άρθρα της Αρετής
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ω εσύ που θέλεις να αποκτήσεις την γνώση της Καρδιάς, γνώριζε ότι η ισορροπία είναι η βάση του έργου.
                ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Πρέπει πάντοτε να εργαζόμαστε για την αναζήτηση του Φωτός μέσα από την διαμάχη των αντιτιθέμενων δυνάμεων.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Χαίρε λοιπόν επειδή μέσα από τους αγώνες σου θα θριαμβεύσεις.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Ο Κύριος είπε: «Είστε ευλογημένοι!»
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Γι’ αυτό ω Αναζητητές, οι νίκες δεν πρέπει να σας οδηγήσουν σε ματαιοδοξία.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Με την αύξηση της Γνώσης πρέπει να επέλθει η αύξηση της Σοφίας.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Βεβαιώσου ότι η Ψυχή σου είναι σταθερή.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Ο φόβος είναι αποτυχία και πρόδρομος της αποτυχίας· και το κουράγιο είναι η αρχή της αρετής.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Γι’ αυτό, μην φοβάσαι τα Πνεύματα, αλλά να είσαι σταθερός και ευγενικός μαζί τους.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Είμαστε αυτό που εμείς οι ίδιοι κάνουμε τους εαυτούς μας, οι πράξεις μας επηρεάζουν εμάς τους ίδιους αλλά και ολόκληρο το Σύμπαν.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Μην ξεχνάς να αποδίδεις λατρεία στο φυσικό σώμα, το οποίο είναι ο προσωρινός σύνδεσμος με τον εξωτερικό και υλικό κόσμο.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Η Γνώση της Καρδιάς αρχίζει με την ισχυροποίηση και έλεγχο των ζωωδών παθών και με την πειθαρχία των αισθημάτων και της λογικής.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Να προσπαθείς πάντοτε να καλλιεργείς τα Ανώτερα Ιδανικά.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Με την Καρδιά μας κάνουμε το καλό στους άλλους προς χάριν και μόνον του καλού, και όχι για κάποια ανταμοιβή.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Να θυμάσαι ότι η ανισόρροπη δύναμη είναι κάτι το κακό.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Πρέπει να ενεργούμε πάντοτε με φλογερή διάθεση, να σκεπτόμαστε λογικά και ο κάθε ένας πρέπει να εκφράζει τον ίδιο του τον εαυτό.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρέπει επίσης να έχετε όσο πιο μεγάλη εκτίμηση μπορείτε για τον εαυτό σας και να συσσωρεύετε αρετή σε κάθε τι που κάνετε. Η Αρετή είναι το προοίμιο της αγιότητας.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Η Υλική πράξη δεν είναι παρά η εξωτερική έκφραση των σκέψεων. Αγωνιζόμαστε πάντοτε να ελέγξουμε την σκέψη και την σταθερότητα των προθέσεων.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Διατηρήστε τον εαυτό σας σταθερά στο μέσο των ισόρροπων  δυνάμεων, στο κέντρο του Σταυρού των Στοιχείων, του Σταυρού εκείνου από το κέντρο του οποίου εκπέμφθηκε ο Δημιουργικός Λόγος κατά την γέννηση της χαραυγής του Σύμπαντος.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ: Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι σαν τις Συλφίδες, αποφεύγοντας την ελαφρότητα και τις ιδιοτροπίες· πρέπει να είμαστε ενεργητικοί και δυνατοί όπως οι Σαλαμάνδρες, αποφεύγοντας την ευερεθιστικότητα και την βιαιότητα· πρέπει επίσης να είμαστε ευέλικτοι και προσεχτικοί όπως οι Νηρηίδες, αποφεύγοντας την απραξία και την απροθυμία στην αλλαγή· και τελικά, πρέπει να είμαστε φίλεργοι και υπομονετικοί σαν τα Ξωτικά, αποφεύγοντας την χυδαιότητα και την φιλαργυρία.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Στην πραγματική θρησκεία δεν υπάρχει αίρεση, γι’ αυτό πρόσεξε να μην βλαστημήσεις τον τρόπο που κάποιος άλλος γνωρίζει και λατρεύει τον Θεό του· γιατί αν κάνεις αυτό το πράγμα στον Δία θα βλαστημήσεις και τον Ιεχωβά, και τον Όσιρη, και τον Γιεχέσουα. Ζήτησε, και θα βρεις! Χτύπα και θα σου ανοιχθεί!

*** ***** ***

Όλοι κάθονται. Ο Διάκονος φροντίζει γι’ αυτό.
Ο Ακόλουθος – Ιερέας τότε πηγαίνει στο Βήμα – Βάθρο, διαβάζει μια επιλεγμένη παράγραφο από ένα επιλεγμένο Ιερό Κείμενο (κατά προτίμηση από τα Holy Books of Thelema) και κάνει σχόλια πάνω στο κείμενο σαν ένα μικρό κήρυγμα.

Ο Διάκονος είναι υπεύθυνος για να «παίξει» μουσική χαλάρωσης για 5-10 λεπτά και στον Ναό επικρατεί σιγή.
Ο Ακόλουθος – Ιερέας κάθεται κι αυτός.
Ο Διάκονος στην συνέχεια μαζεύει τις προσφορές στον Σάκο των Προσφορών, οι οποίες πρέπει να τοποθετηθούν πάνω στον Βωμό είτε από αυτόν, είτε από τον Ακόλουθο – Ιερέα, από σεβασμό σ’ αυτό το μέρος.

Ο Ακόλουθος – Ιερέας εκτελεί την Ευχαριστία των 5 Στοιχείων αντικρίζοντας τον Βωμό.

Ευχαριστία των 5 Στοιχείων
Ο Ακόλουθος – Ιερέας, σηκώνεται και στέκεται μπροστά από το Ναό στραμμένος προς την Ανατολή με τα χέρια προς τα έξω και τις παλάμες προς τα πάνω σηματοδοτώντας την πρόσκληση για Ευλογία. Ο Διάκονος φροντίζει ώστε να εγερθούν όλοι. Στη συνέχεια ο Διάκονος βαστάζει την Σύνοψη για να βοηθήσει τον Ιερέα ο οποίος αρχίζει την ανάγνωση:

Ο Όσιρις Ον – Νόφρις, που βρέθηκε τέλειος στην παρουσία των Θεών, είπε:
Αυτά είναι τα στοιχεία του Σώματός μου
Που τελειοποιήθηκαν μέσα από τις Δοκιμασίες, και δοξάστηκαν μέσα από τις ταλαιπωρίες,
Η οσμή του ρόδου που πεθαίνει μοιάζει με τον καταπιεσμένο αναστεναγμό των παθημάτων μου·
Και η κατακόκκινη Φωτιά σαν την Ενέργεια της απτόητης Θέλησής μου·
Και το Ποτήριον του Οίνου είναι το ξεχείλισμα του Αίματος της Καρδιάς μου·
Που θυσιάστηκε για την Αναγέννηση, για την Νεώτερη Ζωή·
Ο Άρτος είναι το θεμέλιο του Σώματός μου, που καταναλίσκω για να μπορέσει
να ανανεωθεί.
Γιατί εγώ είμαι ο Όσιρις ο Θριαμβευτής, και ο Όσιρις Ον – Νόφρις, ο Δεδικαιομένος.
Εγώ είμαι αυτός που είμαι ντυμένος με το Σώμα της Σάρκας,
Μέσα στον οποίον βρίσκεται το πνεύμα των Μεγάλων Θεών.
Είμαι ο Κύριος της Ζωής, θριαμβευτής του θανάτου.
Αυτός που μετέχει του σώματός μου θα αναστηθεί μαζί μου.
Εγώ είμαι η υλική εκδήλωση αυτών που κατοικούν στο αόρατο.
Είμαι εξαγνισμένος, στέκομαι πάνω από το Σύμπαν.
Είμαι ο Συμφιλιωτής με τους Αιώνιους Θεούς·
Είμαι ο τελειωτής της Ύλης·
Χωρίς εμένα το Σύμπαν δεν Υπάρχει.
Έρχομαι με την Δύναμη του Φωτός.
Έρχομαι με το Έλεος του Φωτός
Έρχομαι με το Φως της Σοφίας.
Το Φως μεταφέρει την θεραπεία με τις Φτερούγες του.
Ας είναι ευλογημένο από Εσένα, Κύριε του σύμπαντος, γιατί η Δόξα σου ξεχειλίζει, σκορπίζοντας χαρά στα πέρατα του Σύμπαντος.

Δια μέσου των 30 Αιθέρων καλώ τις δυνάμεις του Σύμπαντος προς εμένα.

Εισπνέω το άρωμα του Ρόδου επειδή ο αέρας είναι η γλυκύτητα της Ζωής.
(Ο Ακόλουθος – Ιερέας Παίρνει το Τριαντάφυλλο και εισπνέει το άρωμά του).
Αισθάνομαι την ζεστασιά αυτού του ιερού αμνού, την φωτιά του ίδιου μου του Πνεύματος.
(Ο Ακόλουθος – Ιερέας περνάει τα χέρια του πάνω από το φλεγόμενο Λιβάνι).
Γεύομαι αυτό το κέικ του Φωτός, για να θρέψω τα θεμέλια του ανανεωμένου μου Σώματος.
(Ο Ακόλουθος – Ιερέας παίρνει ένα Κέικ και το τρώει).
Πίνω αυτό το κρασί ώστε το Σώμα μου να γεμίσει με το Πνεύμα.
(Ο Ακόλουθος – Ιερέας παίρνει το Άγιο Ποτήριον με τον Οίνο και πίνει από αυτό).
Το χτύπημα του Σήμαντρου θέλγει την Ψυχή μου μέσα στην Πόλη των Πυραμίδων.
(Ο Ακόλουθος – Ιερέας κρούει την καμπάνα και ολοκληρώνει την τελετή).

*** ***** ***

Με το πέρας της Ροδοσταυρικής Λειτουργίας, κάθε μέλος του Εκκλησιάσματος καλείται να πλησιάσει στον Βωμό και να κάνει με την σειρά του το ίδιο. Ο προηγούμενος δίνει την σειρά του στον επόμενο. Το Άγιο Ποτήριον σπογγίζεται κάθε φορά που πίνει κάποιος από αυτό με το Ιερό Μανδήλιον του Βωμού… και ένα Κέικ του Φωτός μοιράζεται σε κάθε έναν από τους Εκκλησιαζόμενους, δεν πρέπει να μείνει κανένα. Στο τέλος πηγαίνει ο Διάκονος, και  πίνει όλο τον εναπομείναντα Οίνο, και τρώει τα εναπομείναντα Κέικ. Όταν τελειώσει, ο Ακόλουθος – Ιερέας σκουπίζει το Άγιο Ποτήριον με το Ιερό Μανδήλιον και το σκεπάζει με αυτό.

Ο Ιερέας επιστρέφει στο Βήμα – Βάθρο για να ολοκληρώσει την Τελετή ευλογώντας το πλήθος· απαγγέλλοντας πρώτα το Δόγμα των 4 Γιοντ (Yod):

Ο Διάκονος φροντίζει ώστε να καθίσουν όλοι.

Ενα Αναστάσιμο μήνυμα ... με πολλές έννοιες

Η Αποκάλυψη, Η Ανάσταση,τα ΤΑΡΩ και η Σφίγγα.

Οι 4 μορφές της Αποκάλυψης πανηγυρίζουν την Ανάσταση, την Ολοκλήρωση και την Λύτρωση!

Ο Μυημένος έχει κρούσει την θύρα του Ναού της Πυραμίδας για να αλλάξει την συνειδητότητά του! Για να μετατρέψει τον στόχο των σκέψεών του. Για να μετασχηματίσει την αντίληψή του.

Ηταν μεγάλη τιμή του που από απλός άνθρωπος των ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΩΝ έγινε άξιος να παρουσιασθεί ως ΒΕΒΗΛΟΣ κρούων την θύρα του Ναού της Πυραμίδας... Ως Μυημένος πλέον έχει το «βαρύ προνόμιο» να αλλάζει την ζωή του εκ των άνω !

Η πορεία του αυτή σηματοδότησε, αμετάκλητα, στο διηνεκές, την απόφασή του να αλλάξει... Ή σε αυτήν ή σε άλλη ζωή. Πισωγύρισμα δεν υφίσταται διότι η Θεία Δημιουργία δεν οπισθοδρομεί ποτέ... Και μη οπισθοδρομώντας, δεν επιτρέπει ούτε στα κύτταρά της να το πράξουν! Το κύτταρο που οπισθοδρομεί, αλλάζει την ζωή του εκ των κάτω και... οπισθοδρομεί εντός του!

Η Ανάσταση του Χριστού, μας θυμίζει ότι είμαστε «ειδικές δυνάμεις» του πνεύματος, στρατιώτες της αιώνιας πάλης. Οφείλουμε να Αναστηθούμε εν ζωή, πρώτοι εμείς για να παρασύρουμε και τους γύρω μας. Δεν διατηρούμε το δικαίωμα του εφησυχασμού. Το προνόμιο της Μύησης δεν είναι προνόμιο επανάπαυσης και απόλαυσης. Είναι προνόμιο με μεγάλο ειδικό βάρος, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι.

Ο Μυημένος έχει δικαίωμα σε λιγότερα λάθη ενώ ο βέβηλος σε περισσότερα. Ας το σκεφθούμε σοβαρά...

Ας διαλογισθούμε στην ΧΧΙ^η κάρτα Taro «Ο Κόσμος». Σηματοδοτεί ακριβώς την ολοκλήρωση ενός κύκλου και το ξεκίνημα ενός άλλου. Αυτό που η Ανάσταση μας διδάσκει. Οι 4 μορφές στα άκρα της κάρτας, Ταύρος, Λιοντάρι, Αετός, Αγγελος, είναι οι 4 μορφές της Αποκάλυψης. Η Σφίγγα με κεφάλι Ανθρώπου, νύχια Λέοντος, πόδια Ταύρου και φτερά Αετού.

Η Σφίγγα ίσταται στο πάνω μέρος της Χ^ης κάρτας Taro «Ο Τροχός της Τύχης» (γράμμα י) επιβλέποντας την περιστροφή του. Τώρα μετά την ΧΧ^η κάρτα Taro «Η Κρίση» (γράμμα ר) που συμβολίζει την Ανάσταση, την διαρκή νίκη της ζωής στον θάνατο, της πνευματικής όμως ζωής στον υλικό θάνατο, περνάμε στην ΧΧΙ^η κάρτα Taro «Ο Κόσμος» (γράμμα ת) που σηματοδοτεί την ολοκλήρωση. Εδώ οι 4 μορφές της Αποκάλυψης πανηγυρίζουν την Ολοκλήρωση και την Λύτρωση!

Αντίστοιχο γράμμα Εβραϊκού Αλφαβήτου της κάρτας «Ο Κόσμος»: το ת (Τάου). Γράμμα διπλό: (πεθαίνω και ανασταίνομαι). Αριθμητική του αξία: 400. Θεοσοφική αναγωγή: 4+0+0=4. Τέσσερα στοιχεία, 4 εποχές, 4 μορφές στην Σφίγγα, 4 Ευαγγελιστές, 4 τροπές του έτους (2 Ηλιοστάσια + 2 Ισημερίες), 4 πλευρές της Στοάς (φυσικό, διανοητικό, συναισθηματικό, πνευματικό), 4 άκρες του σταυρού. Το ίδιο το ψηφίο “4” είναι ο σταυρός της σταύρωσης με ενωμένη την Ανατολή και τον Αστρικό Βορρά από όπου προέρχεται το ΦΩΣ!

Αντίστοιχος πλανήτης ο Ηλιος! Μέταλλο ο Χρυσός! Χαρακτηριστικό: ΛΥΤΡΩΣΗ.

Λύτρωση που είναι η προσωπική μας Ανάσταση!

.Εχω Aνθρώπινο κεφάλι για να γνωρίσω.

Νύχια Λέοντος για να τολμήσω.

Πόδια Ταύρου για να θελήσω.

Φτερά Αετού για να σιγήσω.

Εχω την ΓΝΩΣΗ και έτσι ΤΟΛΜΩ. Με την ΘΕΛΗΣΗ μου προχωρώ και επανέρχομαι για να συνεχίσω ΣΙΩΠΗΛΑ το έργο μου.....!

Παναγιώτης Λιβιεράτος

Το κείμενο θα αναδημοσιευθεί στα Ιταλικά, στην διεθνή έκδοση «Μυητική Αφύπνιση», www.misraimmemphis.org με τίτλο “Apocalisse e Resurrezione” (Αποκάλυψη και Ανάσταση) στο τεύχος Μαΐου, καθότι  το Πάσχα Ορθοδόξων και Καθολικών για το 2014 συμπίπτει.

'Ενα Αναστάσιμο Μήνυμα

ΟΙ ΙΟΥΔΕΣ

Από τον Αδ.·. Τριαντάφυλλο Κοτζαμάνη †

(Εθνικό Μεγάλο Διδάσκαλο του Α.·.Α.·.Α.·.Τ.·. Μισραΐμ και Μέμφις 1989-2007)

Αισθάνομαι, την ακατανίκητη επιθυμία να απευθυνθώ σε σας που με την παρουσία σας και μόνο σε αυτόν τον χώρο, εκφράζετε την επιθυμία να θέσετε τις δυνάμεις σας στο πλευρό των δυνάμεων του φωτός. Δεν θα σας μιλήσω για την άπειρη αγάπη και σοφία του Κοσμικού, γιατί αυτές ήδη τις βιώνετε καθημερινά. Δεν θα σας μιλήσω για την αρετή και την ηθική γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι με τον δικό τους τρόπο ενάρετοι και ηθικοί. Αντίθετα, θα σας μιλήσω απόψε για τους Ιούδες, τα δυστυχισμένα αυτά πλάσματα που ζούν και κινούνται ανάμεσά μας, αναζητώντας μάταια της ψυχής τους την σωτηρία, βυθισμένα στο απόλυτο σκοτάδι όπου τα καταδίκασε να ζούν ο ίδιος τους ο εαυτός.

Σε όλες τις εποχές, σ’όλους τους τόπους και σε όλες τις οργανώσεις, πάντα υπήρξαν Ιούδες. Ανθρωποι χωρίς ιδανικά, εμφορούμενοι μονάχα από το πνεύμα της αυτοκαταστροφής, είδος ψυχικής βδέλλας, ζούν και δρούν πάντα στο σκότος της νύχτας, γιατί το φως της ημέρας και της αλήθειας τους τυφλώνει και αποκαλύπτει, στα μάτια των δικαίων, τα ανομήματά τους και την σαθρότητα των οικοδομημάτων τους.

Οι Ιούδες πάντα φθονούν το αγαθό και το ωραίο. Στερούμενοι οι ίδιοι την εσωτερική εκείνη ωραιότητα που χαρακτηρίζει τα Τέκνα του φωτός, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να σβήσουν την ιερή φλόγα που καίει στα στήθη των δικαίων. Φθονώντας την ψυχική υγεία των άλλων, προσπαθούν να την καταστρέψουν. Αδυνατώντας οι ίδιοι να κάνουν και την παραμικρή έστω ψυχική πρόοδο, εμποδίζουν με κάθε δυνατό μέσο την πρόοδο των άλλων. Εκμεταλλευόμενοι την ευπιστία και την αγνότητα των αδελφών τους, τους τυλίγουν με τα πέπλα του ψεύδους, της αυταπάτης, της άγνοιας, του φανατισμού. 

Είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε τους Ιούδες. Οπου συναντάμε ανθρώπους επαρμένους που δρούν και μιλούν σαν αυτόκλητοι σωτήρες, προσπαθώντας να γκρεμίσουν ό,τι καλό, για να φανούν μετά σαν Σωτήρες, εκεί έχουμε Ιούδες. Οπου συναντάμε ανθρώπους που σπεύδουν να συκοφαντήσουν αυτούς που στέκονται λίγο ψηλότερα απ’αυτούς, αλλά και να σκύψουν δουλικά το κεφάλι, για να πετύχουν την πρόσκαιρη εύνοιά τους, εκεί έχουμε Ιούδες. Οπου συναντήσετε έχιδνες με την μορφή ανθρώπου, που δαγκώνουν τον κόρφο που τις θερμαίνει, εκεί έχουμε Ιούδες.

Κύριο χαρακτηριστικό του Ιούδα είναι ο φθόνος. Τον φθόνο αυτόν τον ωραιοποιεί και έτσι παρουσιάζει τις δόλιες ενέργειές του σαν εμφορούμενες όχι από ταπεινά κίνητρα, αλλά από ψηλά ιδεώδη και πολλές φορές καταλήγει στο να το πιστέψει και ο ίδιος.

Ο Ιούδας είναι το πιο δυστυχισμένο πλάσμα της οικουμένης. Η πορεία του είναι γνωστή από πριν: Θα εργασθεί για κάποιο σκοπό, θα προδώσει και μετά θα σπεύσει μόνος του στην τιμωρία δια της αγχόνης. Και ο βρόγχος της αγχόνης σφίγγει καθημερινά τον λαιμό του και τον σκοτώνει αργά αργά με χίλιους τρόπους. Πρώτα με τις τύψεις που, αργά ή γρήγορα, τον βασανίζουν και του στερούν κάθε έννοια γαλήνης. Δεύτερον, η φυσική δύναμη του εγρηγορότος της ιδέας που προσπαθεί να καταστρέψει, είναι συνήθως τόσο μεγάλη, ώστε η αντίδραση του εγρηγορότος τον εξολοθρεύει. 

Η υγεία του καταστρέφεται, κυρίως λόγω των αρνητικών δυνάμεων τις οποίες ο ίδιος δημιουργεί και τρέφει. Οι προσωπικές του υποθέσεις γίνονται ολοένα πιο προβληματικές. Οι φίλοι του απομακρύνονται σιγά σιγά από κοντά του κι’οι λίγοι που τον ακολουθούν, αργά ή γρήγορα πέπρωται να τον προδώσουν όπως πρόδωσε κι’αυτός. Κι’όσοι, τυχόν, χρησιμοποιήσουν τη προδοσία του, πέπρωται να τον αποδιώξουν, γιατί τους καρπούς της προδοσίας τους αγάπησαν πολλοί, τους Ιούδες, όμως, κανείς.

Η πιο μεγάλη, όμως, τιμωρία του Ιούδα, έρχεται την στιγμή που συνειδητοποιεί τελικά, οτι όλες οι προσπάθειες, όχι μονάχα αποδείχθηκαν μάταιες, όχι μονάχα δεν έσβησαν τη φλόγα, αλλά αντίθετα δυνάμωσαν και ισχυροποίησαν τη φλόγα αυτή που γίνεται τελικά φωτιά που αποτεφρώνει κάθε τι το ποταπό, συνεπώς δε, και κάθε Ιούδα. 

Σκεφθείτε πως δεν θα υπήρχε Χριστιανισμός, εάν δεν υπήρχε ο δόλιος Ιούδας για να φανεί το μεγαλείο του Ιησού. Και ακόμη, κάθε κατοπινή δίωξη έδωσε μεγαλύτερη δύναμη και μεγαλείο στον Χριστιανισμό. Και αυτό συμβαίνει πάντα σε κάθε οργάνωση. 

Οι προδοσίες και οι διώξεις δυναμώνουν τους δίκαιους γιατί τους κάνουν να ενωθούν περισσότερο μεταξύ τους, να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν τη μάχη, τη μάχη που θα είναι νικηφόρα, γιατί δίνεται από τους οπαδούς του Φωτός.

Αυτή, λοιπόν, είναι η πιο μεγάλη, η πιο βασανιστική, τιμωρία του Ιούδα: να δεί την φλόγα να θεριεύει, να γίνεται φωτιά και να απλώνεται παντού. Και επειδή με την προδοσία του συνέβαλε και αυτός στο άπλωμα της φλόγας, γι αυτό και αξίζει την συμπόνοια και την συμπάθειά μας. Αλλωστε, με πολλά βάσανα και ταλαιπωρείες, κάποτε θα πληρώσει, σε τούτη ή σε άλλη ενσάρκωση, τα σφάλματά του. Και αυτοί τους οποίους πρόδωσε, θα είναι οι πρώτοι που θα σπεύσουν να τον παρηγορήσουν, γιατί αυτοί είναι ταγμένοι στην υπηρεσία των πάντων, αγαθών και πονηρών.

Οι απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που μας απασχολούν, δεν βρίσκονται μονάχα στα λόγια του Θεού. Βρίσκονται παντού. Ακόμα και στα λόγια του Ιούδα. Παρ’όλο που μπορεί απλώς να μεταδίδει τα λόγια των δυνάμεων του σκότους. Κι’όσο και εάν στα λόγια του μπορούμε να αναγνωρίσουμε μονάχα τις αρνητικές δυνάμεις που θέλουν να πνίξουν τον κόσμο, αν ακούσουμε προσεκτικά τα λόγια του Ιούδα, οι πιο μύχιοι φόβοι των δυνάμεων του σκότους θα μας αποκαλυφθούν. Κι’όταν τελικά προικισθούμε με κατανόηση, ας δράσουμε σύμφωνα με το φως που έχουμε μέσα μας και την αγάπη που μας ενώνει με το κοσμικό. Κι οι δυνάμεις του Φωτός δεν θα μας εγκαταλείψουν.

Ας στραφεί ο καθένας βαθειά στην καρδιά του, και ας ρωτήσει ειλικρινά τον εαυτόν του: Μήπως, άθελά μου, είναι κι εγώ ένας Ιούδας; Μήπως, άραγε, κάθε φορά που δείχνω έλλειψη ανοχής, είμαι κι εγώ Ιούδας; Μήπως γίνομαι Ιούδας κάθε φορά που πληγώνω τον αδελφό μου; Μήπως συντάσσομαι με τον Ιούδα κάθε φορά που σπεύδω να κατακρίνω, δίκαια ή άδικα, τον συνάνθρωπό μου; Μήπως, άραγε, έδωσα κάποτε κι’εγώ το φιλί της προδοσίας στον Δάσκαλό μου; 

Θέστε αυτά και άλλα παρόμοια  ερωτήματα στον εαυτό σας, και άστε τον να απαντήσει ειλικρινά.

Κι’αν παρ’ελπίδα, αναγνωρίσετε μέσα σας το σπέρμα του Ιούδα, μην απογοητευθείτε.

Η αναγνώριση του σφάλματος είναι αρκετή για να το εξαλείψει.

Είθε η Σοφία του Κοσμικού, να καθοδηγεί τα βήματά σας στον δρόμο της Φώτισης.

Από το αρχείο του Π.Λ.